Gece 2 suları duş alıp kendime gelmeye çalışıyorum. Deneme çözmek için masa başına geçiyorum, çözemiyorum.
Gece 3 suları zor da olsa denemenin yarısını çözüp kenara atıyorum, sonra elime bir kitap alıyorum okumak için, okuyamıyorum.
Sabah 5 suları yataktayım. Uyumak için bir sağa bir sola dönüp duruyorum, uyuyamıyorum.
Sabah saat 9 Uyuyakalmışım annem uyandırıyor öğretmenin gelecek diye ama bakıyorum o da uyuyamamış.
Sabah saat 10 matematik öğretmenim geldi. Yarım yamalak olan denememi kontrol edip yeni bir deneme yaptık ama pek bir şey anlayamıyorum.
Saat 11 suları evde bir o tarafa bir bu tarafa kaçıp duruyorum. Nereye gitsem bilemiyorum. Sanki seni arıyorum.
Saat 12 babam eve geldi hiçbir şey söylemiyor. Odalarına gidip yattı. Çünkü boğazımızda koca bir yumru var. Konuşamıyoruz..
Saat 1 suları ve ben sana bunları anlatıyorum. Aslında gidişinden beri ev ilk defa bu kadar sessiz. Nedenini bilmiyorum. Gidişini kabul etmiştik çoktan ama niye böyle olduk bilmiyorum. Kafam zaten allak bullak bu aralar kusura bakma. Normalde bu kadar somurtkan ve mutsuz değilimdir biliyorusun. Sanırım seni biraz daha özlediğim için böyle oldum bugün ama söz veriyorum şu dakikadan itibaren hemen kendime çeki düzen vermeye başlıyorum.
Mutlu olmak için elimdeki sebeplere sarılıyorum. Nasıl olsa elinde sonunda seninle tekrar bir araya geleceğiz. Benden kaçışın yok, bir araya geldiğimiz zaman sana anlatacak çok fazla şeyim olmalı değil mi ?Bu arada. Seni çok seviyorum ve biraz daha fazla özlüyorum.
